Wymowa śmierci i pogrzebu
W Katechizmie Kościoła Katolickiego, że wszystkie sakramenty, szczególnie zaś sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie i Eucharystia), mają na celu ostatnią Paschę dziecka Bożego, czyli nasze przejście z tej ziemi do domu Ojca w niebie. Chrześcijański sens naszej śmierci odczytujemy w śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana Jezusa Chrystusa, dzięki któremu nasze życie jedynie zmienia się, ale nigdy nie kończy wraz z zakończeniem ziemskiej wędrówki. Kościół widzi w dniu śmierci chrześcijanina, po zakończeniu życia sakramentalnego, dopełnienie jego nowych narodzin do Królestwa niebieskiego rozpoczętych podczas chrztu świętego. Nasz Kościół, w którym chrześcijanin umacniał się słowem Bożym i sakramentami, towarzyszy mu w jego ostatniej drodze tu na ziemi i oddaje go "w ręce" dobrego Ojca. Ofiarowuje go przez Chrystusa Ojcu i z nadzieją składa jego ciało w ziemi, wierząc, że zmartwychwstanie ono w chwale. Pogrzeb chrześcijański nie udziela zmarłemu ani sakramentów, ani też sakramentaliów, bowiem zmarły znajduje się już poza porządkiem ekonomii sakramentalnej. W liturgii pogrzebowej pragniemy oddać naszą posługę zmarłemu, zanieść do Boga modlitwy w jego intencji i wyrazić naszą z nim łączność (por. KKK 1680 - 1684).
Grzebanie ciała i kremacja
Prawo kanoniczne (KPK kan. 1176 § 3) poucza, ze chrześcijańska praktyka grzebania ciał ludzi zmarłych opiera się na prawdzie o integralnym odkupieniu nas przez Chrystusa Pana, który kiedyś wskrzesi ciała zmarłych i obdarzy je chwałą zmartwychwstania.
Kongregacja Świętego Oficjum pozwoliła 8 V 1963 r. na chrześcijański pogrzeb tym, którzy wybrali spalenie swoich zwłok, jeśli wiadomo, że nie podjęli tej decyzji z motywów przeciwnych wierze. Obrzędy pogrzebowe odprawia się wówczas według zwyczaju danego kraju. Należy jednak podkreślić, że w Kościele wyżej ceni się grzebanie zwłok, "ponieważ sam Chrystus chciał być pogrzebany".
Czas pochowania
Ciało zmarłego wolno pochować po upływie odpowiedniego czasu, podczas którego wystarczająco można będzie wykluczyć wszelkie wątpliwości co do zgonu, szczególnie zaś, gdy śmierć nastąpiła nagle. Posługujemy się tu ustaleniami prawa świeckiego, które nas obowiązują. Nie wolno więc grzebać ciała przed upływem 24 godzin od śmierci, a najczęściej praktykuje się pochówek po upływie 72 godzin od zgonu. W przypadku słusznego powodu odłożenia pogrzebu, należy to ustalić z osobami za to odpowiedzialnymi.
Kościół pogrzebu
Liturgia pogrzebowa za każdego zmarłego powinna być z reguły odprawiona
w jego własnym kościele parafialnym (KPK kan. 1177 § 1). Podstawą uzyskania prawa do własnej parafii jest stałe lub tymczasowe zamieszkanie na jej terenie. Dla tych osób, które nie mają nigdzie takiego zamieszkania, jak wyżej, własną parafią jest parafia aktualnego przebywania, w danym wypadku parafia zgonu.
Kodeks poucza, ze każdy wierny lub ci, którzy zajmują się pogrzebem zmarłego (rodzina, w jej braku, np. przyjaciele, znajomi) mogą wybrać inny kościół na pogrzeb za zgodą jednak tego, kto nim zarządza i po powiadomieniu własnego proboszcza (KPK kan. 1177 § 2).
Co należy wiedzieć aby w parafii został odprawiony pogrzeb?
Zgodnie z przepisami wszelkie formalności załatwia się w parafii zamieszkania osoby zmarłej. Pogrzeb zgłaszamy w kancelarii parafialnej, po uprzednim ustaleniu terminu i godziny na cmentarzu na którym zmarły zostanie pochowany. Wskazanym jest, aby Msza święta pogrzebowa wiernego, który należał do naszej parafii Matki Bożej Królowej Polski, sprawowana była w kościele parafialnym. W wyjątkowych sytuacjach Msza święta pogrzebowa może odbyć się w kaplicy cmentarnej, po uzgodnieniu tego z Ks. Proboszczem.
Wymagane dokumenty:
-
akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego (zostanie wykonana kserokopia)
-
jeśli zgon nastąpił poza parafia lub w szpitalu, to potwierdzenie o udzieleniu sakramentu Pokuty i Pojednania, Namaszczenia Chorych, Komunii świętej.
Pomoc duchowa dla zmarłych:
-
Modlitwa osobista i wspólnotowa (Wypominki…)
-
Spowiedź i Komunia święta przyjęta w intencji Zmarłego/Zmarłej
-
Zamówienie Mszy świętej za Duszę Zmarłego/Zmarłej (można to zrobić przed pogrzebem w kancelarii lub zakrystii – rodzina, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi…)
-
Zyskanie odpustu zupełnego